توانگران که به جنب سراي درويشند

شاعر : سعدي

مروتست که هر وقت از او بينديشند		توانگران که به جنب سراي درويشند
خبر نداري اگر خسته‌اند و گر ريشند		تو اي توانگر حسن از غناي درويشان
که دوستان تو چندان که مي‌کشي بيشند		تو را چه غم که يکي در غمت به جان آيد
که دوستان وفادار بهتر از خويشند		مرا به علت بيگانگي ز خويش مران
که از محبت با دوست دشمن خويشند		غلام همت رندان و پاکبازانم
چنان که صاحب نوشند ضارب نيشند		هرآينه لب شيرين جواب تلخ دهد
که تيغ بر سر و سر بنده وار در پيشند		تو عاشقان مسلم نديده‌اي سعدي
که ترک هر دو جهان گفته‌اند و درويشند		نه چون منند و تو مسکين حريص کوته دست

تازه های مقالات

ارسال نظر

نظرات کاربران